Onder toezicht door een vechtscheiding

Ondanks slechte ervaringen vroeger staat moeder Gisela positief tegenover het aanvaarden van hulp

ervaringsverhaal3Gisela is een jonge moeder die met haar dochter Sanne (9 jaar) en een vrolijke chihuahua in een appartement in Roosendaal woont. Toen Gisela tiener was had ze zelf haar eerste, negatieve, ervaring met Jeugdbescherming Brabant (voorheen Bureau Jeugdzorg Noord-Brabant). Door de vechtscheiding met haar ex-echtgenoot Paul is dochter Sanne onder toezicht gesteld door de kinderrechter. Ondanks haar eigen slechte ervaringen van vroeger, is Gisela’s mening over Jeugdbescherming Brabant  helemaal bijgesteld. Daarom wil ze graag haar verhaal vertellen.

Sanne heeft een biologische vader en een wettelijke vader, vertelt Gisela: “Paul, haar wettelijke vader, wilde Sanne na de scheiding niet meer zien. Dat deed me veel verdriet, want Sanne is met hem opgegroeid. Ik werd door hem lastig gevallen en bestookt met mailtjes. Er werd zelfs een anonieme melding gedaan van verwaarlozing bij het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG). Ze zou geen eten krijgen, vies zijn en niet naar school gaan. Ik vermoed dat Paul de melding deed. Hij zei dat hij er niks mee te maken had. We hadden heel veel ruzie.

Na de melding onderzocht het CJG de situatie. Ze kwamen tot de conclusie dat de situatie van Sanne niet zorgwekkend is. Er was op zich niets met Sanne  aan de hand, maar ze heeft wel last van de ruzies. Daarom krijgt Gisela het advies om met Paul samen aan tafel te zitten en goed met elkaar te (blijven) praten. Maar Paul werkt niet mee, hij dient een klacht in tegen het CJG en de strijd gaat verder. Gisela raakte letterlijk uitgeput door de situatie. Maar ze was vastbesloten te laten zien dat ze wel een goede moeder is, daarom besloot ze om helemaal open te zijn. Dat was een grote verandering. Het CJG neemt haar serieus en geeft de zaak uit handen aan de Raad voor de Kinderbescherming (RvdK).

In de gesprekken die volgen komt Gisela als labiel en moe over: “Ik was kapot van alle berichten, mails en dreigementen van mijn ex. Ik was moe en het vechten hield voor mij op. Dus ik snap dat wel.”  Uit het verslag van de RvdK volgt een ondertoezichtstelling door Jeugdbescherming Brabant. Door de grote betrokkenheid van Anne, de jeugdzorgwerker van Jeugdbescherming Brabant, verandert Gisela’s beeld van Jeugdbescherming Brabant : “Ik sliep slecht en gaf mijn dochter te weinig aandacht. Daar heb ik nog steeds heel veel spijt van. Anne zag dat ik ontzettend moe was na twee jaar vechten, maar ook dat ik wel een goede moeder ben.” De jeugdzorgwerker was bereikbaar voor Gisela en hielp wanneer ze dat nodig had. Ze legde heel rustig uit dat een ondertoezichtstelling niet betekent dat Sanne uit huis wordt geplaatst. Jeugdbescherming Brabant helpt juist met de opvoeding en het creëren van rust in het gezin. “Dat was een enorme opluchting”, vertelt Gisela.

Anne werd op een gegeven moment vervangen door een andere jeugdzorgwerker,  Richard. Er was direct een klik. Ook van hem ervoer Gisela veel steun: “Hij gaf me goede adviezen over ouderschap en moederschap. Hij hielp met het contact met school, de huisarts en longarts vanwege de astma van mijn dochter. Door zijn gesprekken met Paul, mijn ex, kreeg Sanne sinterklaascadeautjes van haar vader. Ze had hem ondertussen al een jaar niet gezien.”

Gisela vindt het belangrijk open te zijn naar Jeugdbescherming Brabant: “Voel jij dat je een goede moeder bent? Verberg dan niks! Alleen op die manier kan je goed geholpen worden en win je het vertrouwen van de jeugdzorgwerker. Ook als iets niet helemaal goed gaat, geven ze je advies over hoe je het beter kunt doen. Want er zijn veel moeders, maar geeneen moeder is perfect. Ook ik niet.” Dankzij Jeugdbescherming Brabant staat Gisela nu niet meer negatief tegenover hulp en het aanvaarden van hulp.

Beste ouders, luister niet naar andere verhalen, kijk naar je eigen situatie. Ieder huisje heeft zijn kruisje. Als je in aanraking komt met Jeugdbescherming Brabant: ben open, wees eerlijk. Dan kom je heel ver.” Gisela wil iedereen meegeven dat als je in een vechtscheiding zit, je je écht op je kind(eren) moet richten en niet in het verleden blijft spitten. “Ik heb veel gevochten om het contact tussen vader en dochter in stand te houden. Maar als het goed is, komt dat contact uiteindelijk toch wel weer. Als je veel liefde in je kind steekt, krijg je het ook weer terug.”

Gisela hoeft niet lang na te denken over de tip die ze aan Jeugdbescherming Brabant mee wil geven: “Een naamsverandering is niet direct nodig. Besteed liever meer tijd aan interviews en verhalen op social media en internet.” Gisela had erg veel behoefte aan ervaringen uitwisselen met ‘lotgenoten’. Daarom raadt ze Jeugdbescherming Brabant aan praatgroepen of lotgenotencontacten op te richten. Dan kunnen ouders/grootouders op een locatie of online of in een chatroom ervaringen uitwisselen. “Jullie zeggen heel gemakkelijk dat je het gesprek aan moet gaan. Maar als je in de bijstand zit kan je geen psychologische hulp betalen. Zo’n  praatgroep kost misschien wel wat, maar is ook een goede investering. Als het doorgaat, dan kom ik ook mijn ervaringen vertellen.”

Met  dochter Sanne haalt ze nu regelmatig herinneringen op. Gisela praat, dankzij de jeugdzorgwerkers, positiever over haar ex. Sanne is al een redelijk zelfstandige meid, maar heeft uiteraard nog steeds haar moeder nodig. Gisela vindt het belangrijk dat Sanne haar ziet als moeder en niet als een vriendin. Ook dat heeft ze geleerd. In de toekomst wil Gisela graag zelf werken in de zorg. Nu nog niet, vanwege de onregelmatige werktijden. Ze denkt zelfs na over nog een tijdje vrijwillige begeleiding als de ondertoezichtstelling opgeheven wordt. Al met al ziet Gisela de toekomst met vertrouwen tegemoet. “Ik ben blij dat het nu goed gaat met mijn dochter. En jeugdzorgwerkers: blijf alsjeblieft luisteren naar je gevoel en vertrouw op je instinct.”